Deze week had ik de mogelijkheid om mee te vliegen als co-piloot van Rotterdam naar Siërra Leone, een van de armste landen ter wereld. Stranden bedekt met plastic flessen en kinderen die de hele dag aan het vissen zijn om te overleven.
's Morgens vroeg vertrokken we vanaf Rotterdam op weg naar Marrakesh voor een tankstop. Na iets minder dan 6 uur vliegen landde ik en konden we beginnen aan het tweede gedeelte van de reis; over de Sahara woestijn naar Freetown. Op sommige stukken was het radiobereik zo slecht dat er enkel nog contact was via zogeheten relay stations. Deze radiozenders staan in afgelegen gebieden en herhalen een boodschap die zij op dezelfde frequentie ontvangen van de luchtverkeersleiding elders in het land. Onderweg was het helder en kon ik het oog van de Sahara zien. Dat is een cirkelvormig patroon van 50 kilometer doorsnede dat veroorzaakt is door erosie.
Na het ontwijken van een paar kleine onweersbuien kwam de kust van Guinee in zicht en even later die van Siërra Leone. Tijdens de approach was de kenmerkende geur van verbrand afval al te ruiken in de cockpit. Eenmaal geland stapte ik naar buiten waar het vochtig en warm was.
Het oog van de Sahara, ook wel de Richatstructuur genoemd.
Grote wolkformaties die zich aan het ontwikkelen zijn als onweersbuien.
